De mooiste herinneringen
Met het opheffen van de NBJB wordt een tijdperk afgesloten. We willen graag herinneringen van (oud)kampers, vrijwilligers en betrokkenen verzamelen. Herinneringen over de kampen, vriendschappen, geloven, sporten, eten, avonturen, blunders of een ander moment dat je nooit zult vergeten.
Plaats een reactie
Reacties:
Harry Nobbe
Ik was nog maar zes of zeven jaar en was onder de hoede van de kiko's: De kindercommandanten op Renderloo. En weet je, wat ze tegen me zeiden: Je mag vanmorgen mee met vlaggenroof op de Renderklippen. Meedoen met de groten van de tentenkampen. We liepen met een hele stoet door de bossen en kwamen bij een groot heideveld. Het was zwart geblakerd. Een heuse brand had hier toegeslagen. Ik liep voorzichtig door een van de struiken en vond een dikke portemonnee. Opgewonden pakte ik het op; en quick ook zodat andere kinderen het niet zouden zien. Ik frommelde het bruine kleinood in mijn wollen gebreid broekje, want echte zakken in dat ding had ik niet.
De vlaggenroof was spannend, maar nog spannender was de vraag: Wat zit er in die dikke beurs? Toen het spel afgelopen was merkte ik dat de beurs me ontglipt was. Verdrietig kwam ik aan bij het grote huis met zijn rieten dak: Renderloo. Maar ik kreeg een stout plan. 's Middags zou ik alleen terug gaan en gaan zoeken naar dee verdwenen beurs, die me ontkomen was. Zo gezegd zogedaan. Ik dwaalde in de hete zon over de Renderklippen, maar vond niets. Teleurgesteld wilde ik de reis naar het grote huis inzetten- ik had al enkele uren gezocht- maar raakte in paniek. Ik had dorst en wist niet goed meer de richting. Door mijn tranen heen, schoot ik een schietgebedje naar boven, naar mijn lieve Heer. Dat Hij me weer thuis zou brengen. En.... ik kwam weer thuis op eigen kracht! Nouja, ook op Zijn kracht. Ik vertelde nog eens huilend alles aan vader en moeder. En af en toe als ik denk aan Renderloo, denk ik aan die dikke, vette beurs.... met heimwee groeten over Renderloo.
12 December 2010 om 12:29
John Zeeman
ik ben mijn hele jeugd in aanraking geweest met de vinkenhof,ik mis nog de liefde en de warmte die elk jaar weer aanwezig was,niet te vergeten de ontelbare vrienden en vriendinnen.
ik denk dat ik en Hans de jong goed bekend waren in heel het land door de kampweken in de Vinkenhof.
ik wil ook aan iedereen nog de groeten doen uit Rotterdam.
ik vind het jammer dat ik de reunie gemist heb,maar misschien komt er nog wel een gelegenheid om degene te ontmoeten waar ik mijn jeugd mee gelachen en gedold heb.
12 December 2010 om 12:25
Erik Mulder
Een memorabel kamp in velerlei opzichten was de Internationale Jongeren Conferentie 1985 die werd gehouden in Eisenach in (voormalig) Oost-Duitsland (in het kader van het Internationale jongerenjaar). Een fantastisch kamp waarvan ik enkele herinneringen wil ophalen.
Het begon al bij binnenkomst in Oost-Duitsland. Altijd een heel gedoe om het IJzeren Gordijn te passeren, maar dat veranderde toen bleek dat we "gasten van de staat" waren. Toen kom opeens alles redelijk vlotjes verlopen. Daarna de reis door Oost-Duitsland. Wat een wereld van verschil.
Tijdens de conferentie waren we zovelen van Centraal en Oost Europa en de gesprekken onderling verliepen in het Duits, Engels en soms mbv een kampgenoot ook in het Russisch.
Ik herinner me dat ik met een Poolse jongeman (Jacek) in het weekend bij een Oostduits gastgezin was en dat ik moest tolken van Duits naar Engels en omgekeerd, want hij kende Engels en geen Duits en ik kende beide een beetje.
Een groots moment was toen we met zn allen naar de Wartburg gingen (daar waar Maarten Luther jaren in balingschap verbleef) en we op het binnenplein elkaar allemaal een hand gaven en uit volle borst het "We shall overcome" gingen zingen. Nu ik dit schrijf krijg ik er nog de rillingen van en schieten mij de tranen in de ogen.
Voor degenen die het lied niet (goed) kennen: Het lied gaat over de tijd dat we allemaal gelijk zullen zijn, dat we allemaal samen zullen komen. Het was ook het lied van de zwarte Amerikanen en van Martin Luther King in hun strijd tegen de apartheid. Fantastisch om dit lied te zingen in een land waar vrijheid zeer beperkt was, zeker ook voor Christenen en dat op de plek waar iemand heen was gevlucht omdat hij streed voor het geloof op persoonlijke gronden, waar wij Baptisten ook voor staan.
Voor mij was het kamp ook het moment waar ik definitief besloot om Jezus te volgen, alhoewel het nog wel een paar jaar duurde voordat ik me lieten dopen. Mijn doopgetuigenis heb ik gedaan tijdens de JAV te Utrecht-Noord, want dat wilde ik doende ten overstaan van al mijn vrienden uit den lande.
Om nog even terug te komen op Oost-Duitsland...
De Nederlanders reisden via Berlijn terug naar huis. Op de snelweg werden we aangehouden door de politie. Alle auto"s aan de kant en we hielden ons hart vast, want we hadden genoeg verhalen gehoord over politiecontroles van auto"s. En we zagen al onze bagage al langs de kant.
We houden ook een Oostduitse krant bij ons met een duidelijke foto van "Der Piet" en een verhaal over de Internationale Conferentie die was gehouden in Eisenach. De heren van de politie zagen de krant en de foto en ze zagen Piet en ze veranderen geheel van houding. Het verkeer op de snelweg moest halthouden en wij mochten de snelweg weer op.
Een heerlijke "vakantie" die ik voor geen goud had willen missen zoals wel duidelijk zal zijn.
12 December 2010 om 12:25
Jan Wagenaar
Wij hadden een keer een spiegelspeurtocht uitgezocht.
Allemaal kleine spiegeltjes gesneden en deze vervolgens in het Panbos bij de Vinkenhof opgehangen.
helaas toen de kampers op pad gingen waren een groot aantal spiegels verdwenen. we hebben er wel vreselijk om gelachen, dat deze speurtocht zo de mist in ging. Mensen zijn toch wel heel nieuwsgierig naar zichzelf hoe ze er uit zien.
12 December 2010 om 12:20
Betty Nobbe van Oosten
een liedje uit 1970 aangeleerd in het c-kamp. Leider Sip van de Werf:
Mensen van gisteren,mensen van nu
Mensen van morgen loven U
U bent de schepper, U bent de Heer!
Wij willen allen U loven ter eer!
Dit is een canon.
Ik heb het liedje altijd onthouden.
groeten Betty
12 December 2010 om 12:20
Martijn Meupelenberg
Ik heb drie maal een Strubbenkamp mogen organiseren. Samen met Marcel Hogebrug werden we het eerste jaar gekoppeld aan twee meiden: Mirjmam Nobbe en Marijke Bosma.
Het klikte erg goed tussen ons vieren. Dat kwam mede doordat de meiden onderling elkaar goed kende en ik had dat met met Marcel.
Marcel en ik waren een symbiose. We hadden aan een half woord genoeg. We konden als meiden lachen om de oude koeien die we iedere keer uit de sloot haalden. We deelden de krant als we op het nieuwe toilet in het kamphuis zaten.
Het aan een half woord genoeg hebben kostte "Pieuw" een nat pak. Ik ben zijn werkelijke naam even kwijt. Het is een ongeschreven regel dat andere kampers niet op elkaars terein mogen komen. Wanneer dat wel gebeurt, zijn de 'gevolgen' voor eigen rekening.
Dat natte pak gebeurde als volgt: 'Pieuw' daagde ons kamp uit met een emmer water. Marcel leidde 'Pieuw' af en ik spurte op 'Pieuw' af om hem - met zijn eigen emmer - een nat pak te bezorgen. Heerlijk om te zien hoe de uitdager in zijn eigen graf kukkelde!
Nog zoiets..... 's Morgens was Mirjam Nobbe nog niet zo wakker. Tijdens het ontbijt pakte mevrouw een pak chocomel en schudde voor gebruik, niet wetende dat de dop van het pak er niet goed vast op zat! Resultaat: een golf van chocomel stroomde over de kampers heen!
12 December 2010 om 12:18
Yvonne van Bruggen-Mooij
Op een van de laatste Strubbenfestivals heb ik verkering gekregen met de liefde van mijn leven: Peter! We zijn nu 5 jaar getrouwd, hebben een zoontje Daniel en de 2e is onderweg!
12 December 2010 om 12:17
Sybren Venema
kamp op bos en duin bij utrecht
geweldig kamp,dat we met zijn allen naar hoog cattrijen gingen en enkele speelgoed pistolen kocht met van die pijltjes met zuignappen en als idioten op elkaar schoot.
van vrijdag op zaterdag de hele nacht door gepraat en gezongen en op zaterdag morgen na afscheid genomen op de fiets met aanhanger naar huis gefietst maar bij emmeloord afgestapt.
sybren venema
daarna nog enkele strubben kampen bezocht.hemelvaart weekenden
over de jav weekenden mijn eerste keer was kasteel hoensbroek met een geweldig op treden van adriaan snel. zo geweldig dat voor ons 2 jongens zatten met een tape recorder om alles op te nemen. we gingen er heen met de bus we vertrokken vrijdag middag vanuit heereveen en kwamen daar bij 21.00 uur of zo aan .in die tijd reden er 2 bussen door nederland om iedereen op te pikken.
verder in hengelo,utrecht,sneek,leeuwarden,emmen,leiden geweest.
12 December 2010 om 12:17